Loslaten & Accepteren

Loslaten en Accepteren, het klinkt als twee zusjes, hand in hand.

Hoe vaak en hoe makkelijk zeggen we dit tegen anderen en tegen onszelf?  Het is bijna een soort modewoord: 'loslaten'.  Toch is het verrekte moeilijk.

Deze quote:

Loslaten is de hoop opgeven op een beter verleden (van Kees van Zijtveld)

maakt het duidelijk.

Je kan het verleden niet veranderen. Dus proberen het te veranderen is zinloos. Je kan het dus niet veranderen, wel hoe je er tegenaan kijkt. 

Als je het verleden los laat, geef je het op dat het verleden anders moet zijn. 

Dan is het ineens simpel.

Als je het verleden los laat, hoeft het niet meer te veranderen.

Want tot je het los laat ben je er mee bezig. Je 'doet' er iets mee. Je houdt het vast en wil het anders hebben. Het is niet 'goed'.

Als je het los laat is het goed. Klaar!

En dat is ook best eng. Want als het Klaar! is wat dan?

Dat voelt een beetje gek, een beetje naakt. Wat ga ik dan doen? 

Oja een ander modeverschijnsel volgen: Leven in het Nu. 

Ook zó verrekte moeilijk.

Waarom is dat NU zo moeilijk als ik net het verleden heb los gelaten?

Als je niet in het verleden iets aan het repareren of veranderen bent is de kans groot dat je hoofd zich bezig gaat houden met dat wat er in de toekomst gaat gebeuren. Of wat je wil dat er gaat gebeuren. Of waar je bang voor bent dat gaat gebeuren. En dan kan je maar beter voorbereid zijn en ál vast de toekomst gaan veranderen. Want dan hoef je later....het verleden niet te veranderen.

Oja, ik ging in het NU leven.