donderdag 17 december 2015

Lief 2015

Lief 2015,

Je was niet makkelijk en toch wil ik je bedanken. Je hebt mij geleerd wie ik als klein meisje was, waar mijn kwetsingen zitten en zaten. Je hebt mensen op mijn pad gebracht die mij verrast hebben. Soms positief, soms minder fijn. Maar ook de niet fijne ervaringen brachten een schat aan wijsheid met zich mee. Natuurlijk zag ik het niet altijd wanneer het er was. Soms duurde dat uren, dagen, weken of zelfs maanden. Misschien zelfs wel jaren...

Deze dagen zijn gevuld met ideeën over vergeven. Ik weet dat vergeven ruimte brengt en dat het daarom zó waardevol is als je kan vergeven.
Vergeven is iets wat je met heel je hart moet willen. Als je iemand vergeeft... dan voel je dat!

Er zijn mensen gekomen en gegaan in 2015. Soms gingen ze net zo snel als dat ze kwamen. De indruk die zij achter lieten was er niet minder om. Er zijn ook mensen die er altijd al waren en waarvan ik hoop dat ze er altijd zullen zijn. Ik hoop dat deze lieve, waardevolle, mensen het weten als ze dit lezen. Ik hoop dat ze voelen dat ik hen bedoel. Ik hoop dat ze voelen wat ik voor hen voel. Dat zij allen op hun unieke, eigen, wijze een mooie bijdrage hebben gehad aan mijn 2015.

Ik wens mezelf toe dat zij er in 2016 weer bij zijn. Sommige mensen heb ik gemist in 2015. Ik moedig mezelf aan om dit uit te spreken en hen uit te nodigen om weer in mijn leven te komen. Ik hoop dat deze mensen zich altijd welkom voelen bij mij.

2015 was ook gevuld met werk. Vele kindjes en ouders kwamen met vragen om hulp bij mij. Meestal hadden zijzelf de antwoorden op de vragen die zij stelden. Het antwoord ligt meestal besloten in jezelf. Soms is het moeilijk om het antwoord wat zachtjes fluistert te horen. Het is fijn als anderen je kunnen helpen met het luisteren naar die stem. Als ik iemand in zijn kracht zet dan help ik met het luider laten klinken van die stem die het al weet. Ik weet als geen ander hoe moeilijk het is om naar die stem te luisteren. Het geeft ook niet als je 'm nog niet kan horen. Dat komt wel. Op het moment dat jij er klaar voor bent hoor je het wel. 

Lief 2015, het is prima dat je gaat. Dankjewel.


Welkom 2016! 
Ik ben nieuwsgierig naar jou en wat jij mij gaat brengen. Wat het ook is...ik heb een fundamenteel
vertrouwen dat het jaar zich zo gaat ontvouwen dat het brengt wat ik nodig heb en wat ik aan kan. Dus: kom maar op! 

woensdag 16 december 2015

Loslaten & Accepteren



Loslaten en Accepteren, het klinkt als twee zusjes, hand in hand.

Hoe vaak en hoe makkelijk zeggen we dit tegen anderen en tegen onszelf?  Het is bijna een soort modewoord: 'loslaten'.  Toch is het verrekte moeilijk.

Deze quote:
Loslaten is de hoop opgeven op een beter verleden (van Kees van Zijtveld)
maakt het duidelijk.

Je kan het verleden niet veranderen. Dus proberen het te veranderen is zinloos. Je kan het dus niet veranderen, wel hoe je er tegenaan kijkt. 
Als je het verleden los laat, geef je het op dat het verleden anders moet zijn. 

Dan is het ineens simpel.
Als je het verleden los laat, hoeft het niet meer te veranderen.
Want tot je het los laat ben je er mee bezig. Je 'doet' er iets mee. Je houdt het vast en wil het anders hebben. Het is niet 'goed'.

Als je het los laat is het goed. Klaar!

En dat is ook best eng. Want als het Klaar! is wat dan?
Dat voelt een beetje gek, een beetje naakt. Wat ga ik dan doen? 

Oja een ander modeverschijnsel volgen: Leven in het Nu. 
Ook zó verrekte moeilijk.

Waarom is dat NU zo moeilijk als ik net het verleden heb los gelaten?
Als je niet in het verleden iets aan het repareren of veranderen bent is de kans groot dat je hoofd zich bezig gaat houden met dat wat er in de toekomst gaat gebeuren. Of wat je wil dat er gaat gebeuren. Of waar je bang voor bent dat gaat gebeuren. En dan kan je maar beter voorbereid zijn en ál vast de toekomst gaan veranderen. Want dan hoef je later....het verleden niet te veranderen.

Oja, ik ging in het NU leven.